De Gewone esdoorn verjongt zeer gemakkelijk, is schaduwtolerant en kent een snelle jeugdgroei. De diameter- en hoogtegroei vertragen echter vrij vroeg: op gemiddelde standplaatsen al vanaf dertig jaar. Gewone esdoorn verdraagt in de boomlaag immers slecht concurrentie van andere bomen. De soort blijkt op verzuringsgevoelige bodems in staat om in zekere mate humusdegradatie tegen te gaan of te herstellen. Vanaf een leeftijd van ongeveer 30 jaar heeft een homogeen esdoornbestand een gunstige invloed op de kruidlaag- en mossendiversiteit. Overvloedige verjonging gaat eerst door een dichte, donkere stakenfase met een soortenarme kruidlaag.

In Vlaanderen wordt gewone esdoorn aangetroffen in een brede waaier van bosgebieden, zowel op iets vochtige als op eerder droge gronden. Ook ten aanzien van het substraat is de soort bijzonder onverschillig: ze groeit op zuur, maar evengoed op kalkhoudend substraat. Dat verklaart zonder twijfel waarom ze bijna gebiedsdekkend in Vlaanderen voorkomt. Omdat de soort ook vaak in het stedelijke gebied wordt aangeplant, verschijnt ze steeds vaker op braakliggende stadsterreinen. Soms gebeurt dat in zo grote aantallen dat op termijn sterk door gewone esdoorn gedomineerde bossen zouden kunnen ontstaan.